นางเอ้ย..เจ้าผู่งามลื่นบ้าน ปานว่านางสวรรค์

เจ้าผู่งามลื่นบ้าน ปานว่านางสวรรค์
จุติกาลลงมา สู่แดนภายพื้น
ซายต่างยืนตะลึงจ้อง แนมนางอนงค์นาถ
ใจสิขาดด่าวดิ้น ลงปิ้นใส่ขี้ตม

อ้ายอยากโจมส่อยซ้วน แฮงป่ายบุบืน
อ้ายอยากอืนคำลึด โหม่มลงในท้อง
อ้ายอยากจองนางเจ้า ผู่สาวงามผุดผ่อง
อ้ายอยากก่องกิ่งก้าน เก็บเมี้ยนไว้เสี่ยงกิน แท้ดาย

ใจถวิลแต่นำเจ้า เซ้าค่ำคนิงหวล
หัวใจซวนเซซัด ล่องลอยเลยเลี้ยว
อยากขันเกลียวกล่อมกลิ้ง คำคีงเซ้าค่ำ
อยากเป็นกล้าอยู่น้ำ รอเจ้าสิจุ่มตม พุ้นแหล่ว

ถ้าหากสมมโนแม้ง เดียวดั่งหทัยหมาย
ให้อ้ายตายเป็นผี เฝ้านางกะยังได้
แค่นางมีใจให้ สายตามาแลหล่ำ
แม่นให้ตายท่าวน้ำ ฝังใต้พี่กะยอม นางเอ้ย
@ข้าว ก้นบาตร 26/7/59